Geldwolf in schaapskleren

1 november 2012Vanaf het eerste moment dat Marco Elenbaas op Camping de Berekuil zich begon te profileren als de nieuwe eigenaar van de camping, is het kommer en kwel op de camping. Met de huidige eigenaar (Driessen) is zowel vriend als vijand niet meer blij. Maar wij vrezen nu van de regen in de drop te komen.

In november 2011 kwam de belangenvereniging voor het eerst in contact met Marco Elenbaas nadat wij van de gemeente Utrecht het telefoonnummer hadden gekregen. Het telefonisch contact verliep prima, Marco zou absoluut geen oorlog met de chaleteigenaren op de camping willen en zei plannen te hebben waarvan hij dacht dat wij ons daar ook in zouden kunnen vinden. Ook kon hij zich goed vinden in onze standpunten die hij gelezen had op de website. Maar het feit dat hij een e-mailadres had met daarin @lupuspecunia.com wat letterlijk “geldwolf” betekent, had ons al op scherp gezet. En niet onterecht blijkt.

In het voorjaar van 2012 werd duidelijk dat de heer Elenbaas zoete broodjes aan het bakken was en hij ontpopte zich als een heuse geldwolf in schaapskleren.

Het begint allemaal met een illegale kap van een behoorlijk aantal bomen op het campingterrein. Ook wordt er een start gemaakt met het slopen van sanitaire voorzieningen zonder sloopvergunningen. Deze werkzaamheden worden enige tijd stilgelegd door de gemeente. Heggen en schuttingen van jaarplaatsen worden beschadigd of zelfs geheel verwijderd zonder toestemming van de eigenaren. Gas-, water- en elektriciteitsleidingen worden regelmatig kapotgetrokken door ondoordachte en nietsontziende graafwerkzaamheden. Hierdoor is naast M24 en gasleverancier Guliker’s ook KPN een periode kind aan huis om schade te herstellen.

De heer Elenbaas kondigt beperkingen in de dienstverlening aan. Er wordt geen post meer bezorgd aan jaarplaatsgebruikers. Behalve dan soms de post waarvan hij bepaalt dat het belangrijk is (?!). Het overgrote deel gaat retour met een stempel met de valse verklaring “niet meer aanwezig op de camping”. Bereikbaarheid van de chalets met de auto voor laden en lossen wordt opeens onmogelijk gemaakt door enorme ontsierende betonnen legoblokken en een extra slagboom. Auto's kunnen tussen 23:00 en 07:00 uur niet meer de camping op en af. Het zwembad is verdwenen. Tegelijkertijd worden forse en onredelijke verhogingen aangekondigd per 2013 (meer stageld, extra bezoekersgeld, kosten voor verhuur en meer). Dus meer betalen voor minder product en minder plezier. Zelfs laat hij gasten van jaarplaatsgebruikers €3 betalen terwijl de jaarplaatshouders voor bezoek al betalen aan de campingeigenaar, V.O.F. Driessen-Schoen. Zakkenvullerij en flessentrekkerij dus.

Begin augustus nodigt het bestuur de heren Elenbaas en Driessen uit voor een gesprek. Beiden nemen de uitnodiging aan maar bij aanvang van het gesprek blijkt de heer Driessen niet aanwezig te zijn. De heer Gerard den Hertog zegt Driessen te vertegenwoordigen. Het is een drie uur durend gesprek waarbij ook onze advocaat aanwezig is. Het lijkt een positief gesprek waarbij we het gevoel krijgen dat we over een aantal zaken nader tot elkaar kunnen komen.

Een tweede gesprek in september (nu zonder onze advocaat) doet dit gevoel volledig verdwijnen. Het blijkt dat het gesprek voor beide heren alleen maar bedoeld is om de gemeente Utrecht te paaien. Ook dit gesprek duurt zo’n 3 uur maar wordt door het bestuur van de belangenvereniging als volledige schijnvertoning ervaren. Er is niets te regelen, wij hebben maar te accepteren wat het campingteam ons opdringt. Overduidelijk voeren de heren Elenbaas en den Hertog het toneelstukje good cop, bad cop op waarbij de heren respectievelijk de “goeie” en de “slechte” agent vertolken.

De heer Elenbaas en zijn vrouw hebben het gepresteerd om inmiddels met bijna iedereen op de camping ruzie te hebben. Vrijwel iedereen kijkt hen met de nek aan. Nog vóór ze überhaupt eigenaar van de camping zijn. Met Driessen hebben we ooit ook nog best leuke tijden gehad. Maar dat zit er wat dit echtpaar betreft absoluut niet in.

Of ze ooit eigenaar zullen worden van Camping de Berekuil (ze willen het Utrecht City Resort gaan noemen) hangt volledig af van de gemeente Utrecht. Die moet namelijk toestemming geven voor de erfpachtovername. De heer Elenbaas bazuint rond dat de gemeente zeer blij met hem is omdat hij dingen kan bewerkstelligen die de gemeente niet mag en kan bewerkstelligen. Hij beweert in opdracht van de gemeente Utrecht te handelen wat dan de gemeente in een zeer kwaad daglicht zou stellen.

Maar loopt de gemeente Utrecht niet in de val of is er inderdaad kwade opzet van hun zijde in het spel?

Velen valt het op dat de heer den Hertog de scepter zwaait op Camping de Berekuil. De heer Elenbaas lijkt niet de baas te zijn maar eerder een stroman. Mogelijk zit er een grote keten van vakantieparken achter deze hele façade. Het gebeurt vaak dat grote recreatieparken geen imagoschade willen riskeren en andere partijen de kastanjes voor hen uit het vuur laten halen.

De gemeente Utrecht wil een mooie en representatieve stadscamping. Mooi, dat willen wij namelijk ook!

De heren Elenbaas en den Hertog hebben hele andere plannen. Ze willen in ieder geval de camping leeg vegen. De chalets die allemaal volledig legaal zijn en een omgevingsvergunning hebben, moeten er af als het aan hen ligt.

In het kampeertoerisme ziet dit campingteam geen brood. Utrecht raakt haar stadscamping kwijt en krijgt er een luxe bungalowpark voor in de plaats. Het wordt City Resort Utrecht.