1 April: Het nieuwe bouwseizoen is geopend!
13 april 2015Dat Ton Oostveen geen campingbeheerder is maar een projectontwikkelaar, is op 1 april 2015 voor eens en altijd duidelijk geworden. Op de dag dat het nieuwe campingseizoen startte, heeft Oostveen zijn reeds twee jaar gaande zijnde en steeds gestopte bouwwerkzaamheden op Camping de Berekuil hervat. Grof materieel is 1 april de camping opgereden. Er werden een grote graafmachine, bulldozers en een enorme betonvergruizer op het terrein geparkeerd. De niets vermoedende paastoeristen werden getrakteerd op luidruchtige werkzaamheden en onder de modder gereden paden.
En dat allemaal op een camping waar het – om met de woorden van het AD te spreken – lijkt of er een bom ontploft is. Overal liggen bergen puin. Zijn de overblijfselen zichtbaar van standplaatsen waar ooit eens mooie tuinen waren en chalets stonden.
Sinds 2013 probeert Oostveen met zijn BouwPro B.V. de camping over te nemen van Driessen die sinds 1995 de camping als zijn financiële melkkoe gebruikt heeft. Toen Driessen begin eenentwintigste eeuw door de vaste recreanten en de gemeente Utrecht een halt is toegeroepen, probeerde hij de camping te verkopen. Veel aspirant-kopers gingen Oostveen voor en zijn even zo snel weer afgedropen. Oostveen lijkt uit ander hout gesneden. Door zijn jarenlange project ontwikkelervaring in en rond de gemeente Utrecht, weet Oostveen dat alles zijn tijd nodig heeft. Oostveen – zelf niet meer de jongste – geeft zichzelf alle tijd van de wereld en herstructureert de camping op zijn dooie akkertje.
Of dit nu een bewuste aanpak is of dat dit komt door geldgebrek van Oostveen is niet duidelijk. Waarschijnlijk beiden. Wel duidelijk is dat deze werkwijze niet in de haak is. Zonder dat Oostveen beschikt over goedkeuring van de gemeente Utrecht, zonder dat hij eigenaar heeft kunnen worden van de camping en zonder dat hijzelf een vaststaand plan heeft met de camping, is hij wel overal aan begonnen. Al twee jaar gebruikt Oostveen de camping als opslagplaats voor zijn BouwPro B.V. Er liggen honderden betonnen kanaalplaten opgeslagen, waarvan nu al weer een jaar geleden tientallen betonnen plateaus zijn gemaakt.
Waar de huisjes zijn die daarop geplaatst moeten worden is een raadsel. Oostveen verkondigd dat ze klaar zijn en dat ze zo neergezet kunnen worden. Maar we zien niets. Af en toe zet een toerist zijn tent neer op zo'n plateau. Maar daar kunnen ze niet voor bedoeld zijn. Oostveen – mogelijk lijdend aan zelfoverschatting – dacht waarschijnlijk wel even de camping vol met prefab vakantiewoningen te hebben als de Grand Départ van de Tour de France in Utrecht zou plaatsvinden. Zo’n evenement is voor een ondernemer natuurlijk een natte droom. Heerlijk fantaseren over het grote geld dat je daarmee kunt verdienen. Aan de keukentafel plannen maken en die proberen in te passen in de tijd die nog rest tot het grote evenement. Maar ja, de Tour de France is toch iets groter dan Ton Oostveen. Het is niet de Grand Départ die uitgesteld wordt, het zijn de dromen van Oostveen die op de lange baan geschoven worden.
Als Oostveen geld heeft en nog bouwvakkers kan vinden die voor hem willen werken (en meestal halverwege de klus weglopen omdat ze niet betaald krijgen), worden er wat werkzaamheden uitgevoerd. Vooral sloopwerkzaamheden. De oude kantine is meer dan een jaar geleden gesloopt en er is niets voor in de plaats gekomen. Waar het nieuwe receptiegebouw moet verrijzen staat nu al meer dan een jaar een half afgebouwd bouwval. Dan opeens start Oostveen een kort geding tegen een chaleteigenaar die hem in de weg staat. Oostveen voert in de rechtszaak aan dat de betreffende chalet de werkzaamheden belemmert en dat op die manier de herstructurering geen doorgang kan vinden. De jammerlijk slecht ingelezen en geïnformeerde rechters in Utrecht geven hem dan gelijk en dan… dan gebeurt er niets meer. Het is eerder ordinair machtsvertoon dat Oostveen tentoonspreidt, dan dat hij op een zinvolle manier een project aan het ontwikkelen is.
En de gemeente Utrecht laat hem gewoon zijn gang gaan! Het is natuurlijk al een enorme blamage voor een stad als Utrecht, dat er geen fatsoenlijk beheerde stadscamping is voor de duizenden fietsliefhebbers die de stad in juli aandoen. Er worden toercampings opgezet en via de site van de gemeente Utrecht worden verschillende campings aangeprezen. Maar niet Camping de Berekuil! De gemeente Utrecht heeft de hoop lang geleden al opgegeven dat het ooit nog wat zou worden met die camping. Ze laten mannetjes als Driessen en Oostveen lekker aanmodderen en hopen ondertussen dat ze op die manier van die lastige chaleteigenaren op de camping afkomen. De gemeente Utrecht zal dat nooit hardop uitspreken, maar is ooit een heksenjacht tegen die chaleteigenaren begonnen en is niet van plan die te stoppen totdat de laatste vaste recreant vertrokken is. Doen ze dat uit trots? Uit rancune? Uit jalousie? Of gebeurt dit allemaal alleen maar omdat ze incompetent zijn?