Jokt de gemeente?

11 februari 2011De voorzieningenrechter van de rechtbank Utrecht heeft op 4 mei 2010 bepaald dat de gemeente Utrecht geen actie mag ondernemen op camping de Berekuil op grond van een nog niet goedgekeurd bestemmingsplan. Dit beviel de gemeente niet en ging in hoger beroep. Dit hoger beroep werd behandeld op 12 januari 2011 bij de Raad van State.

Tijdens deze rechtszitting was een opvallende bewering van de advocate van de gemeente:

"De gemeente verklaart dat na de terechtwijzing door de Raad van State in 2004 de gemeente wel degelijk opnieuw de situatie op de camping heeft geinventariseerd."

Even ter herinnering: De gemeenteraad moest op een gegeven moment zijn goedkeuring verlenen aan het nieuwe bestemmingsplan van camping de Berekuil. De Raad van State had het eerdere bestemmingsplan mede afgekeurd omdat een deugdelijke inventarisatie ontbrak.

Ter ondersteuning van de besluitvorming en om tegemoet te komen aan het verzoek van de Raad van State was de gemeenteraadsleden een overzichtskaart ter hand gesteld. Deze inventarisatiekaart was getekend op basis van een luchtfoto, ontleend aan Google Earth.  De bewerking daarvan dateerde uit 2005. Daarop was aangegeven welke chalets er op de camping stonden en hoe groot ze waren.

We hebben die kaart natuurlijk vergeleken met de werkelijkheid op het moment van indiening van het bestemmingsplan. Op onze eigen kaart is in groen aangegeven als het chalet er werkelijk staat. In rood zijn de chalets aangegeven die niet aanwezig zijn. Andere gegevens zijn voor een helder overzicht weggelaten.

In een oogopslag is te zien dat deze inventarisatie van de gemeente 'nogal te wensen' overlaat. Zo geeft de gemeente aan dat er nog 83 (bestemmingsplan  pagina 16) chalets staan. Dat is niet zo.

Deze niet correcte inventarisatie heeft al tenminste 3 slachtoffers gemaakt:

Ten eerste de gemeente zelf.
Op een andere  plankaart waarop aangegeven staat waar er beslist geen chalets mogen staan,  is een vreemd opvallend stuk weggelaten. Dat is gedaan omdat daar al een chalet zou staan maar dat is niet zo. Daarmee snijdt de gemeente zichzelf in de vingers.

Het tweede slachtoffer is de Stichting Voorveldse Polder.
Deze stichting heeft problemen met het aantal van 106 toegestane chalets. Ze pleit ervoor om het aantal van 83 door de gemeente genoemde chalets als maximum op te nemen. Feitelijk betekent het dat de exploitant er in de huidige situatie een behoorlijk aantal chalets bij kan zetten, wat waarschijnlijk niet de bedoeling van de stichting is.

De derde groep benadeelden zijn de gemeenteraadsleden die voor het bestemmingsplan hebben gestemd. Ze zijn misleid in hun besluitvorming door een onjuiste inventarisatie. Alleen de SP heeft zich niet in de luren laten leggen en stemde als enige tegen het bestemmingsplan. Een later overzicht van de gemeente van 2008 bevat ook een behoorlijk aantal gevoelige fouten.

Dit laatste overzicht is daarom niet gebruikt bij de besluitvorming door de gemeenteraadsleden.
De belangenvereniging heeft in zijn bezwaarschrift tegen het bestemmingsplan terecht aangegeven dat de inventarisatie van de gemeente niet deugt.

Klik op onderstaande afbeelding om te vergroten.