Ierse nomaden, ze zijn weer terug

Een terugkerend fenomeen op Camping de Berekuil. Begin februari, zo vlak voor het begin van het seizoen arriveren de eersten. Ze zijn eigenlijk nergens meer welkom dus blijven ze zo lang mogelijk op dezelfde plek. Het is inmiddels een traditie geworden die zijn begin heeft  in 2009. Het begint vaak met slechts twee caravans. De praktijk leert dat het niet bij twee 'wagens' zal blijven maar dat het er uiteindelijk 10 tot 20 zullen worden. In elke caravan wonen vaak tot wel vijf kinderen die allemaal geen leerplicht lijken te hebben.

De sfeer op de camping wordt meteen gedomineerd door de nadrukkelijke aanwezigheid van deze groep mensen. Zelfs als ze maar met twee caravans aanwezig zijn.

De mannen die overdag elders hun bezigheden hebben, slapen 's nachts in hun busjes. De busjes moeten dan omgebouwd worden en worden midden op de weg in- en uitgeladen zodat andere campinggasten er niet langs kunnen. Denk maar niet dat het busje dan even aan de kant gezet wordt, ze zitten net binnen thee te drinken. De vrouwen poetsen de hele dag de caravans en die wordt echt helemaal binnenste buiten gekeerd. Drie keer per week worden de ramen gewassen. Zo proper als ze zijn met hun caravan, zo smerig laten ze de omgeving achter. Grote en kleine behoeften worden bij de caravan gedaan. Drollen op de voetpaden. In het sanitairgebouw is het al gauw nog smeriger dan het al was zonder de Ieren.

Overdag zijn de kinderen niet welkom in de caravans, die worden immers grondig gepoetst. Het laat zich raden dat er voor hen niets anders op zit dan ergens anders maar te etteren en kattenkwaad uit te halen. Ze gaan immers ook niet naar school.

Met lede ogen moeten de vaste standplaatshouders constateren dat de vele negatieve verhalen over deze nomaden niet op vooroordelen berusten. Het tuinsetje op je plaatsje, je fiets tegen de heg, het (lege) kratje bier bij je voordeur, je tuingereedschap en zelfs de spullen in je schuurtje dat op slot is... niets is meer veilig. En kinderen van amper 10 jaar oud die je brutaal aanspreken, "hey my friend is that bike yours? How much? I buy it from ya!" De oudere jochies van zo'n 13 spreken een jongedame die te gast is op de camping aan, "Oi, d'you wanna fuck? How much?"

Angstaanjagend was een vechtpartij tussen twee Ierse families waarbij de bloedklodders in het rond vlogen. Meelevende Ierse familieleden stonden met gespannen kruisbogen in de aanslag om het pleit te beslechten. Kordaat politieoptreden kon nog net voorkomen dat er doden vielen.

Nee, dit is geen gezellig volk waar een toerist tussen zou willen staan. De sfeer op de camping is meteen verziekt. Maar ja, de toeristen laten het de laatste jaren massaal afweten door de slechte staat van de camping dus deze reizigers uit Ierland genereren nog wat inkomsten voor de camping.

Het zijn ongeschoolde mensen waarvan de meesten zelfs niet kunnen lezen en schrijven. De enkeling die dat wel kan, leest natuurlijk geen Nederlands en dus wordt afval niet in de juiste containers gedeponeerd.

In Ierland en Engeland zijn deze mensen ook al lang niet meer welkom. Overal op Internet wordt gewaarschuwd voor deze groep Ierse nomaden. Een simpele zoekactie op google bevestigt van alle kanten dat het hier niet om vooroordelen gaat en dat de dreiging van deze groep serieus genomen moet worden.

Google: ierse nomaden

Peter R. de Vries:
De bekende misdaadverslaggever Peter R. de Vries windt er geen doekjes om en vermeldt op zijn website dat de groep Ierse reizigers die landelijk opereren, een camping in Utrecht als uitvalsbasis gebruiken! Het mag duidelijk zijn welke camping hier bedoeld wordt.
http://www.peterrdevries.nl/nieuws/pas-op-voor-de-ierse-klusbus/

Vorig jaar was de overlast van deze groep Ieren op en rond de camping dermate opgelopen dat ze wel moesten vertrekken. Maar dat was kort voor de tijd van het jaar waarin ze meestal zelf wel weer ergens anders hun toevlucht zochten.

En nu zijn ze er weer...

Edit 18 mei 2011:
Op 3 mei 2011 heeft het bestuur van de belangenvereniging middels een brief per e-mail de gemeenteraad geattendeerd op de wantoestanden op de camping. De brief is ondanks eerdere toezegging dat deze besproken zou worden op de raadsvergadering niet besproken en afgedaan met onderstaande mededeling die te vinden is op de lijst van ingekomen stukken alwaar ook onze brief voor publiek toegankelijk is:

74. Een de 3e mei 2011 ingekomen brief van de Belangenvereniging Camping De Berekuil, alhier, waarin aandacht wordt gevraagd voor de overlast op deze camping die wordt veroorzaakt door een beplaade groep toeristen (54708).
Voorgesteld wordt deze brief te te stellen in handen van burgemeester en wethouders, ter afdoening.

BRON: http://www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=169473&GID=358832

De Belangenvereniging is van mening dat onze brief niet naar tevredenheid wordt afgehandeld en op 16 mei is een tweede brief naar de gemeenteraad en de raadsleden gestuurd. Deze ze is voor leden beschikbaar op volgende link: 2e Brief aan gemeenteraad en raadsleden